bałamutka

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: bałamutką

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From bałamut +‎ -ka.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ba.waˈmut.ka/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -utka
  • Syllabification: ba‧ła‧mut‧ka

Noun

[edit]

bałamutka f (male equivalent bałamut or bałamutnik)

  1. (literary) wheedler, philanderer, charmer
    Synonyms: flirciarka, uwodzicielka
  2. (literary) wheedler, troublemaker
    Synonym: mącicielka

Declension

[edit]
[edit]
adjective
adverb
nouns
verbs

Further reading

[edit]
  • bałamutka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • bałamutka in Polish dictionaries at PWN