bielidło

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish bielidło, from Proto-Slavic *bělidlo. By surface analysis, bielić +‎ -dło.

Pronunciation

• IPA^(key): /bjɛˈlid.wɔ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -idwɔ
• Syllabification: bie‧lid‧ło

Noun

bielidło n

1. (literary, historical) whiting (white powder used in makeup)

   róż i bielidło ― blush and whiting

   warstwa bielidła ― a layer of whiting

   używać bielidła ― to use whiting

2. (literary) whiting (whitening agent in laundry washing)

   Synonym: soda

Declension

Declension of bielidło

	singular
nominative	bielidło
genitive	bielidła
dative	bielidłu
accusative	bielidło
instrumental	bielidłem
locative	bielidle
vocative	bielidło

Related terms

adjective

• biały

 

Further reading

• bielidło in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• bielidło in Polish dictionaries at PWN