bir zamanlar

Turkish

Etymology

From bir (“a, one, indefinite determiner”) +‎ zaman (“time”) +‎ -lar (plural suffix).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈbiɾ.za.man.ɫar/
• Hyphenation: bir‧za‧man‧lar

Adverb

bir zamanlar

1. Synonym of bir zaman in the past, once

Further reading

• “bir zamanlar”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu