dæla

Icelandic

Etymology

From Old Norse dæla (“a small dale, ship's drain or pump, a small bucket, a groove, trough, trench, eaves”), from Proto-Germanic *dalą (“valley”). Cognate with both senses of English dale.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈtaiːla/

  Rhymes: -aiːla

Noun

dæla f (genitive singular dælu, nominative plural dælur)

1. pump

Declension

declension of dæla

f-w1	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	dæla	dælan	dælur	dælurnar
accusative	dælu	dæluna	dælur	dælurnar
dative	dælu	dælunni	dælum	dælunum
genitive	dælu	dælunnar	dæla/dælna	dælanna/dælnanna

Verb

dæla (weak verb, third-person singular past indicative dældi, supine dælt)

1. to pump

Conjugation

dæla — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að dæla
supine (sagnbót)		dælt
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		dælandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég dæli	við dælum	present (nútíð)	ég dæli	við dælum
	þú dælir	þið dælið		þú dælir	þið dælið
	hann, hún, það dælir	þeir, þær, þau dæla		hann, hún, það dæli	þeir, þær, þau dæli
past (þátíð)	ég dældi	við dældum	past (þátíð)	ég dældi	við dældum
	þú dældir	þið dælduð		þú dældir	þið dælduð
	hann, hún, það dældi	þeir, þær, þau dældu		hann, hún, það dældi	þeir, þær, þau dældu
imperative (boðháttur)	dæl (þú)	dælið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	dældu	dæliði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

dælast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að dælast
supine (sagnbót)		dælst
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		dælandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég dælist	við dælumst	present (nútíð)	ég dælist	við dælumst
	þú dælist	þið dælist		þú dælist	þið dælist
	hann, hún, það dælist	þeir, þær, þau dælast		hann, hún, það dælist	þeir, þær, þau dælist
past (þátíð)	ég dældist	við dældumst	past (þátíð)	ég dældist	við dældumst
	þú dældist	þið dældust		þú dældist	þið dældust
	hann, hún, það dældist	þeir, þær, þau dældust		hann, hún, það dældist	þeir, þær, þau dældust
imperative (boðháttur)	dælst (þú)	dælist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	dælstu	dælisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

dældur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	dældur	dæld	dælt		dældir	dældar	dæld
accusative (þolfall)	dældan	dælda	dælt		dælda	dældar	dæld
dative (þágufall)	dældum	dældri	dældu		dældum	dældum	dældum
genitive (eignarfall)	dælds	dældrar	dælds		dældra	dældra	dældra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	dældi	dælda	dælda		dældu	dældu	dældu
accusative (þolfall)	dælda	dældu	dælda		dældu	dældu	dældu
dative (þágufall)	dælda	dældu	dælda		dældu	dældu	dældu
genitive (eignarfall)	dælda	dældu	dælda		dældu	dældu	dældu

Old English

Noun

dǣla

1. genitive plural of dǣl