dźeržeć

Upper Sorbian

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *dьržati.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈd͡ʒɛʀʒɛt͡ʃ/
• Rhymes: -ɛʀʒɛt͡ʃ
• Hyphenation: dźer‧žeć
• Syllabification: dźer‧žeć

Verb

dźeržeć impf

1. (transitive) to hold

   Njemóžach durje wočinić, dokelž dźeržeše něchtó klinku.

   I couldn't open the door because someone was holding the handle.

Conjugation

Conjugation of dźeržeć (imperfective)

	person	singular	dual		plural
			virile	nonvirile
infinitive		dźeržeć
transgressive		dźeržo, dźeržicy
present tense	1st	dźeržu	dźeržimoj		dźeržimy
	2nd	dźeržiš	dźeržitaj	dźeržitej	dźeržiće
	3rd	dźerži	dźeržitaj	dźeržitej	dźerža
past tense	1st	dźeržach	dźeržachmoj		dźeržachmy
	2nd	dźeržeše	dźeržeštaj	dźeržeštej	dźeržešće
	3rd	dźeržeše	dźeržeštaj	dźeržeštej	dźeržachu
imperative	1st	—	dźeržmoj		dźeržmy
	2nd	dźerž	dźeržtaj	dźeržtej	dźeržće
	3rd	dźerž	—
past active participle		dźeržacy
past passive participle		dźeržany
ł-form		dźeržał
verbal noun		dźerženje

Further reading

• “dźeržeć” in Soblex