dedikodu
Jump to navigation
Jump to search
Turkish[edit]
Etymology[edit]
From Ottoman Turkish دیدیقودی, equivalent to dedi (“say”) + kodu (“put”).
Pronunciation[edit]
Audio: (file)
Noun[edit]
dedikodu (definite accusative dedikoduyu, plural dedikodular)
Declension[edit]
Synonyms[edit]
Derived terms[edit]
References[edit]
- Nişanyan, Sevan (2002–) “dedikodu”, in Nişanyan Sözlük
- Redhouse, James W. (1890) “دیدیقودی”, in A Turkish and English Lexicon[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 573