desygnat

Polish

Etymology

Borrowed from German Designat, from Latin dēsignātus.

Pronunciation

• IPA^(key): /dɛˈsɨɡ.nat/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɨɡnat
• Syllabification: de‧syg‧nat

Noun

desygnat m inan

1. (semantics) referent (that which a term denotes)

Declension

Declension of desygnat

	singular	plural
nominative	desygnat	desygnaty
genitive	desygnatu	desygnatów
dative	desygnatowi	desygnatom
accusative	desygnat	desygnaty
instrumental	desygnatem	desygnatami
locative	desygnacie	desygnatach
vocative	desygnacie	desygnaty

Related terms

noun

• desygnacja

 

verb

• desygnować

 

Further reading

• desygnat in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• desygnat in Polish dictionaries at PWN