distrahens
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]Present participle of distrahō.
Participle
[edit]distrahēns (genitive distrahentis); third-declension one-termination participle
Declension
[edit]Third-declension participle.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | distrahēns | distrahentēs | distrahentia | ||
Genitive | distrahentis | distrahentium | |||
Dative | distrahentī | distrahentibus | |||
Accusative | distrahentem | distrahēns | distrahentēs distrahentīs |
distrahentia | |
Ablative | distrahente distrahentī1 |
distrahentibus | |||
Vocative | distrahēns | distrahentēs | distrahentia |
1When used purely as an adjective.