gecompliceerd

Dutch

Etymology

Past participle of compliceren (“to complicate”), either from complicatie (“complication”) or modeled on French compliquer (“to complicate”), anyhow ultimately from Latin complicare (“to complicate”).

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Adjective

gecompliceerd (comparative gecompliceerder, superlative gecompliceerdst)

1. complicated, complex or convoluted

Inflection

Declension of gecompliceerd
uninflected	gecompliceerd
inflected	gecompliceerde
comparative	gecompliceerder
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		gecompliceerd	gecompliceerder	het gecompliceerdst het gecompliceerdste
indefinite	m./f. sing.	gecompliceerde	gecompliceerdere	gecompliceerdste
	n. sing.	gecompliceerd	gecompliceerder	gecompliceerdste
	plural	gecompliceerde	gecompliceerdere	gecompliceerdste
definite		gecompliceerde	gecompliceerdere	gecompliceerdste
partitive		gecompliceerds	gecompliceerders	—

Synonyms

• complex
• ingewikkeld

Related terms

• impliceren (verb)

Participle

gecompliceerd

1. past participle of compliceren

Inflection

Declension of gecompliceerd
uninflected	gecompliceerd
inflected	gecompliceerde
		positive
predicative/adverbial		gecompliceerd
indefinite	m./f. sing.	gecompliceerde
	n. sing.	gecompliceerd
	plural	gecompliceerde
definite		gecompliceerde
partitive		gecompliceerds