guairigh

Irish

Etymology 1

From guaire (“bristle”) +‎ -igh (verbal suffix).

Verb

guairigh (present analytic guairíonn, future analytic guaireoidh, verbal noun guairiú, past participle guairithe)

1. (intransitive) bristle

Conjugation

conjugation of guairigh (second conjugation)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	guairím	guairíonn tú; guairír†	guairíonn sé, sí	guairímid; guairíonn muid	guairíonn sibh	guairíonn siad; guairíd†	a ghuairíonn; a ghuairíos / a nguairíonn*; a nguairíos*	guairítear
	past	ghuairigh mé; ghuairíos	ghuairigh tú; ghuairís	ghuairigh sé, sí	ghuairíomar; ghuairigh muid	ghuairigh sibh; ghuairíobhair	ghuairigh siad; ghuairíodar	a ghuairigh / ar ghuairigh*	guairíodh
	past habitual	ghuairínn / nguairínn‡‡	ghuairíteá / nguairíteᇇ	ghuairíodh sé, sí / nguairíodh sé, s퇇	ghuairímis; ghuairíodh muid / nguairímis‡‡; nguairíodh muid‡‡	ghuairíodh sibh / nguairíodh sibh‡‡	ghuairídís; ghuairíodh siad / nguairídís‡‡; nguairíodh siad‡‡	a ghuairíodh / a nguairíodh*	ghuairítí / nguairít퇇
future		guaireoidh mé; guaireod; guaireochaidh mé†	guaireoidh tú; guaireoir†; guaireochaidh tú†	guaireoidh sé, sí; guaireochaidh sé, sí†	guaireoimid; guaireoidh muid; guaireochaimid†; guaireochaidh muid†	guaireoidh sibh; guaireochaidh sibh†	guaireoidh siad; guaireoid†; guaireochaidh siad†	a ghuaireoidh; a ghuaireos; a ghuaireochaidh†; a ghuaireochas† / a nguaireoidh*; a nguaireos*; a nguaireochaidh*†; a nguaireochas*†	guaireofar; guaireochar†
conditional		ghuaireoinn; ghuaireochainn† / nguaireoinn‡‡; nguaireochainn†‡‡	ghuaireofá; ghuaireochthᆠ/ nguaireofᇇ; nguaireochthᆇ‡	ghuaireodh sé, sí; ghuaireochadh sé, s토/ nguaireodh sé, s퇇; nguaireochadh sé, s톇‡	ghuaireoimis; ghuaireodh muid; ghuaireochaimis†; ghuaireochadh muid† / nguaireoimis‡‡; nguaireodh muid‡‡; nguaireochaimis†‡‡; nguaireochadh muid†‡‡	ghuaireodh sibh; ghuaireochadh sibh† / nguaireodh sibh‡‡; nguaireochadh sibh†‡‡	ghuaireoidís; ghuaireodh siad; ghuaireochadh siad† / nguaireoidís‡‡; nguaireodh siad‡‡; nguaireochadh siad†‡‡	a ghuaireodh; a ghuaireochadh† / a nguaireodh*; a nguaireochadh*†	ghuaireofaí; ghuaireochtha토/ nguaireofa퇇; nguaireochtha톇‡
subjunctive	present	go nguairí mé; go nguairíod†	go nguairí tú; go nguairír†	go nguairí sé, sí	go nguairímid; go nguairí muid	go nguairí sibh	go nguairí siad; go nguairíd†	—	go nguairítear
	past	dá nguairínn	dá nguairíteá	dá nguairíodh sé, sí	dá nguairímis; dá nguairíodh muid	dá nguairíodh sibh	dá nguairídís; dá nguairíodh siad	—	dá nguairítí
imperative		guairím	guairigh	guairíodh sé, sí	guairímis	guairígí; guairídh†	guairídís	—	guairítear
verbal noun		guairiú
past participle		guairithe

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Derived terms

• guairíocht f (“bristliness; (of hair) wiriness”)

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Adjective

guairigh

1. inflection of guaireach (“bristly, setaceous”):
   1. vocative/genitive singular masculine
   2. (archaic) dative singular feminine

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
guairigh	ghuairigh	nguairigh
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

References

• Ó Dónaill, Niall (1977) “guairigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN