ihmalkâr

Turkish

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish اهمالكار (ihmālkâr, “negligent, careless”), from اهمال (ihmāl, “neglect, negligence”), morphologically Arabic إِهْمَال (ʔihmāl) +‎ Persian کار (kâr), verbal noun of أَهْمَلَ (ʔahmala, “to neglect”), equivalent to ihmal +‎ -kâr.

Pronunciation

• IPA^(key): /ih.malˈcaɾ/
• Hyphenation: ih‧mal‧kar

Adjective

ihmalkâr

1. (of a person) negligent, neglectful, careless

   Synonyms: savsak, ihmalci

Declension

predicative forms of ihmalkâr

present tense
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (I am)	ihmalkârım	ihmalkâr mıyım?	ihmalkâr değilim	ihmalkâr değil miyim?
sen (you are)	ihmalkârsın	ihmalkâr mısın?	ihmalkâr değilsin	ihmalkâr değil misin?
o (he/she/it is)	ihmalkâr / ihmalkârdır	ihmalkâr mı?	ihmalkâr değil	ihmalkâr değil mi?
biz (we are)	ihmalkârız	ihmalkâr mıyız?	ihmalkâr değiliz	ihmalkâr değil miyiz?
siz (you are)	ihmalkârsınız	ihmalkâr mısınız?	ihmalkâr değilsiniz	ihmalkâr değil misiniz?
onlar (they are)	ihmalkâr(lar)	ihmalkâr(lar) mı?	ihmalkâr değil(ler)	ihmalkâr değiller mi?
past tense
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (I was)	ihmalkârdım	ihmalkâr mıydım?	ihmalkâr değildim	ihmalkâr değil miydim?
sen (you were)	ihmalkârdın	ihmalkâr mıydın?	ihmalkâr değildin	ihmalkâr değil miydin?
o (he/she/it was)	ihmalkârdı	ihmalkâr mıydı?	ihmalkâr değildi	ihmalkâr değil miydi?
biz (we were)	ihmalkârdık	ihmalkâr mıydık?	ihmalkâr değildik	ihmalkâr değil miydik?
siz (you were)	ihmalkârdınız	ihmalkâr mıydınız?	ihmalkâr değildiniz	ihmalkâr değil miydiniz?
onlar (they were)	ihmalkârdılar	ihmalkâr mıydılar?	ihmalkâr değildi(ler) / değillerdi	ihmalkâr değil miydiler?
indirect past
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (I was)	ihmalkârmışım	ihmalkâr mıymışım?	ihmalkâr değilmişim	ihmalkâr değil miymişim?
sen (you were)	ihmalkârmışsın	ihmalkâr mıymışsın?	ihmalkâr değilmişsin	ihmalkâr değil miymişsin?
o (he/she/it was)	ihmalkârmış	ihmalkâr mıymış?	ihmalkâr değilmiş	ihmalkâr değil miymiş?
biz (we were)	ihmalkârmışız	ihmalkâr mıymışız?	ihmalkâr değilmişiz	ihmalkâr değil miymişiz?
siz (you were)	ihmalkârmışsınız	ihmalkâr mıymışsınız?	ihmalkâr değilmişsiniz	ihmalkâr değil miymişsiniz?
onlar (they were)	ihmalkârmışlar	ihmalkâr mıymışlar?	ihmalkâr değilmiş(ler) / değillermiş	ihmalkâr değil miymişler?
conditional
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (if I)	ihmalkârsam	ihmalkâr mıysam?	ihmalkâr değilsem	ihmalkâr değil miysem?
sen (if you)	ihmalkârsan	ihmalkâr mıysan?	ihmalkâr değilsen	ihmalkâr değil miysen?
o (if he/she/it)	ihmalkârsa	ihmalkâr mıysa?	ihmalkâr değilse	ihmalkâr değil miyse?
biz (if we)	ihmalkârsak	ihmalkâr mıysak?	ihmalkâr değilsek	ihmalkâr değil miysek?
siz (if you)	ihmalkârsanız	ihmalkâr mıysanız?	ihmalkâr değilseniz	ihmalkâr değil miyseniz?
onlar (if they)	ihmalkârsalar	ihmalkâr mıysalar?	ihmalkâr değilseler / değillerse	ihmalkâr değil miyseler?

Derived terms

• ihmalkârlık

 

Related terms

• ihmal etmek
• mühmel

 

Further reading

• “ihmalkâr”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
• Çağbayır, Yaşar (2007) “ihmalkâr”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 2110