inexpugnabilis
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
From in- + expugnābilis.
Pronunciation[edit]
- (Classical Latin) IPA(key): /i.nek.spuɡˈnaː.bi.lis/, [ɪnɛks̠pʊŋˈnäːbɪlʲɪs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /i.nek.spuɲˈɲa.bi.lis/, [inekspuɲˈɲäːbilis]
Adjective[edit]
inexpugnābilis (neuter inexpugnābile); third-declension two-termination adjective
Declension[edit]
Third-declension two-termination adjective.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | inexpugnābilis | inexpugnābile | inexpugnābilēs | inexpugnābilia | |
Genitive | inexpugnābilis | inexpugnābilium | |||
Dative | inexpugnābilī | inexpugnābilibus | |||
Accusative | inexpugnābilem | inexpugnābile | inexpugnābilēs inexpugnābilīs |
inexpugnābilia | |
Ablative | inexpugnābilī | inexpugnābilibus | |||
Vocative | inexpugnābilis | inexpugnābile | inexpugnābilēs | inexpugnābilia |
Descendants[edit]
- → French: inexpugnable
References[edit]
- “inexpugnabilis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “inexpugnabilis”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- inexpugnabilis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.