mürekkep

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Turkish

[edit]

Etymology

[edit]

From Ottoman Turkish مركب (mürekkab, mürekkeb, compound; ink),[1][2] from Arabic مُرَكَّب (murakkab), passive participle of رَكَّبَ (rakkaba, to assemble, to compose, to combine).[3]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /my.ɾecˈcep/
  • Hyphenation: mü‧rek‧kep

Noun

[edit]

mürekkep (definite accusative mürekkebi, plural mürekkepler)

  1. ink

Declension

[edit]
Inflection
Nominative mürekkep
Definite accusative mürekkebi
Singular Plural
Nominative mürekkep mürekkepler
Definite accusative mürekkebi mürekkepleri
Dative mürekkebe mürekkeplere
Locative mürekkepte mürekkeplerde
Ablative mürekkepten mürekkeplerden
Genitive mürekkebin mürekkeplerin
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular mürekkebim mürekkeplerim
2nd singular mürekkebin mürekkeplerin
3rd singular mürekkebi mürekkepleri
1st plural mürekkebimiz mürekkeplerimiz
2nd plural mürekkebiniz mürekkepleriniz
3rd plural mürekkepleri mürekkepleri
Definite accusative
Singular Plural
1st singular mürekkebimi mürekkeplerimi
2nd singular mürekkebini mürekkeplerini
3rd singular mürekkebini mürekkeplerini
1st plural mürekkebimizi mürekkeplerimizi
2nd plural mürekkebinizi mürekkeplerinizi
3rd plural mürekkeplerini mürekkeplerini
Dative
Singular Plural
1st singular mürekkebime mürekkeplerime
2nd singular mürekkebine mürekkeplerine
3rd singular mürekkebine mürekkeplerine
1st plural mürekkebimize mürekkeplerimize
2nd plural mürekkebinize mürekkeplerinize
3rd plural mürekkeplerine mürekkeplerine
Locative
Singular Plural
1st singular mürekkebimde mürekkeplerimde
2nd singular mürekkebinde mürekkeplerinde
3rd singular mürekkebinde mürekkeplerinde
1st plural mürekkebimizde mürekkeplerimizde
2nd plural mürekkebinizde mürekkeplerinizde
3rd plural mürekkeplerinde mürekkeplerinde
Ablative
Singular Plural
1st singular mürekkebimden mürekkeplerimden
2nd singular mürekkebinden mürekkeplerinden
3rd singular mürekkebinden mürekkeplerinden
1st plural mürekkebimizden mürekkeplerimizden
2nd plural mürekkebinizden mürekkeplerinizden
3rd plural mürekkeplerinden mürekkeplerinden
Genitive
Singular Plural
1st singular mürekkebimin mürekkeplerimin
2nd singular mürekkebinin mürekkeplerinin
3rd singular mürekkebinin mürekkeplerinin
1st plural mürekkebimizin mürekkeplerimizin
2nd plural mürekkebinizin mürekkeplerinizin
3rd plural mürekkeplerinin mürekkeplerinin

Adjective

[edit]

mürekkep

  1. (dated) composed, compounded
  2. (dated, with ablative) consisting of, made up of

Derived terms

[edit]
[edit]

References

[edit]
  1. ^ Redhouse, James W. (1890) “مركب”, in A Turkish and English Lexicon[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1816
  2. ^ Kélékian, Diran (1911) “مركب”, in Dictionnaire turc-français[2], Constantinople: Mihran, page 1151
  3. ^ Nişanyan, Sevan (2002–) “mürekkep”, in Nişanyan Sözlük

Further reading

[edit]