mitjançar
Jump to navigation
Jump to search
Catalan[edit]
Etymology[edit]
Inherited from Late Latin *mediantāre, from Latin mediāre (“to be in the middle”).
Pronunciation[edit]
Verb[edit]
mitjançar (first-person singular present mitjanço, first-person singular preterite mitjancí, past participle mitjançat)
- (intransitive) to mediate, to broker, to act as a middleman
Conjugation[edit]
Conjugation of mitjançar (first conjugation, ç-c alternation)
Derived terms[edit]
Related terms[edit]
Further reading[edit]
- “mitjançar” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.