mowny

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *mъlvьnъ. By surface analysis, mowa +‎ -ny. First attested in the fifteenth century.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /mɔvnɨː/
• IPA^(key): (15^th CE) /mɔvnɨ/

Adjective

mowny

1. eloquent; talkative (able to speak much and easily)
   • 1882 [Fifteenth century], Emil Kałużniacki, editor, Kleinere altpolnische Texte aus Handschriften des XV. und des Anfangs des XVI. Jahrhunderts‎^[1], page 275:

     Mowny loquax XV p. post,

     [Mowny loquax]

2. talkative (talking a lot in general)
   • 1885-2024 [Fifteenth century], Jan Baudouina de Courtenay, Jan Karłowicz, Antoni Adam Kryńskiego, Malinowski Lucjan, editors, Prace Filologiczne‎^[2], volume III, Wrocław, page 289:

     Si cupias pacem, lingwam, mowny gezyky, compesce loquacem

     [Si cupias pacem, lingwam, mowny języki, compesce loquacem]

3. wordy, verbose
   • 1876-1929 [Fifteenth century], Vatroslav Jagić, editor, Archiv für slavische Philologie‎^[3], volume XIV, page 485:

     Wyobraza mowna rzecz depingitur verbositas

     [Wyobraża mowną rzecz depingitur verbositas]

Descendants

• Polish: mowny

References

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “mowny”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Alternative forms

• (archaic) mówny

Etymology

Inherited from Old Polish mowny. By surface analysis, mowa +‎ -ny.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈmɔv.nɨ/
• (Middle Polish) IPA^(key): /ˈmɔv.nɨ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔvnɨ
• Syllabification: mow‧ny

Adjective

mowny (comparative mowniejszy, superlative najmowniejszy, derived adverb mownie)

1. (colloquial) eloquent, talkative, loquacious

   Synonyms: wygadany, wymowny

2. (dated, literary) spoken, speaking

Declension

Declension of mowny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	mowny		mowna	mowne	mowni	mowne
genitive	mownego		mownej	mownego	mownych
dative	mownemu		mownej	mownemu	mownym
accusative	mownego	mowny	mowną	mowne	mownych	mowne
instrumental	mownym		mowną	mownym	mownymi
locative	mownym		mownej	mownym	mownych

Derived terms

noun

• mowność

 

Related terms

adjectives

• mówcowy
• mówczy
• mówieniowy
• mówiony
• mówniczy

 

nouns

• mowa
• mowina
• mowisko
• mówca
• mówczyni
• móweczka
• mówiąca
• mówiący
• mówka
• mównica
• mównictwo
• mównik

 

verbs

• mówić impf

 

Further reading

• mowny in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “mowny”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Ewa Rodek (29.03.2023) “MOWNY”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “mowny”, in Słownik języka polskiego‎^[4]
• Aleksander Zdanowicz (1861) “mowny”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[5]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1902), “mowny”, in Słownik języka polskiego‎^[6] (in Polish), volume 2, Warsaw, page 1052
• mowny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego