obietnica

Polish

Etymology

From obiecać +‎ -nica.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔ.bjɛtˈɲi.t͡sa/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -it͡sa
• Syllabification: o‧biet‧ni‧ca

Noun

obietnica f

1. promise

Declension

Declension of obietnica

	singular	plural
nominative	obietnica	obietnice
genitive	obietnicy	obietnic
dative	obietnicy	obietnicom
accusative	obietnicę	obietnice
instrumental	obietnicą	obietnicami
locative	obietnicy	obietnicach
vocative	obietnico	obietnice

Further reading

• obietnica in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• obietnica in Polish dictionaries at PWN