pronomini
Jump to navigation
Jump to search
Finnish[edit]
Etymology[edit]
Derived from Latin pronomen, probably via Swedish pronomen.
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
pronomini
Declension[edit]
Inflection of pronomini (Kotus type 5/risti, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | pronomini | pronominit | ||
genitive | pronominin | pronominien | ||
partitive | pronominia | pronomineja | ||
illative | pronominiin | pronomineihin | ||
singular | plural | |||
nominative | pronomini | pronominit | ||
accusative | nom. | pronomini | pronominit | |
gen. | pronominin | |||
genitive | pronominin | pronominien | ||
partitive | pronominia | pronomineja | ||
inessive | pronominissa | pronomineissa | ||
elative | pronominista | pronomineista | ||
illative | pronominiin | pronomineihin | ||
adessive | pronominilla | pronomineilla | ||
ablative | pronominilta | pronomineilta | ||
allative | pronominille | pronomineille | ||
essive | pronominina | pronomineina | ||
translative | pronominiksi | pronomineiksi | ||
abessive | pronominitta | pronomineitta | ||
instructive | — | pronominein | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Derived terms[edit]
compounds
Further reading[edit]
- “pronomini”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][1] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-03
Latin[edit]
Noun[edit]
prōnōminī