przeczekać

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From prze- +‎ czekać.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /pʂɛˈt͡ʂɛ.kat͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -ɛkat͡ɕ
  • Syllabification: prze‧cze‧kać

Verb[edit]

przeczekać pf (imperfective przeczekiwać)

  1. (transitive) to wait out

Conjugation[edit]

Conjugation of przeczekać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive przeczekać
future tense 1st przeczekam przeczekamy
2nd przeczekasz przeczekacie
3rd przeczeka przeczekają
impersonal przeczeka się
past tense 1st przeczekałem,
-(e)m przeczekał
przeczekałam,
-(e)m przeczekała
przeczekałom,
-(e)m przeczekało
przeczekaliśmy,
-(e)śmy przeczekali
przeczekałyśmy,
-(e)śmy przeczekały
2nd przeczekałeś,
-(e)ś przeczekał
przeczekałaś,
-(e)ś przeczekała
przeczekałoś,
-(e)ś przeczekało
przeczekaliście,
-(e)ście przeczekali
przeczekałyście,
-(e)ście przeczekały
3rd przeczekał przeczekała przeczekało przeczekali przeczekały
impersonal przeczekano
conditional 1st przeczekałbym,
bym przeczekał
przeczekałabym,
bym przeczekała
przeczekałobym,
bym przeczekało
przeczekalibyśmy,
byśmy przeczekali
przeczekałybyśmy,
byśmy przeczekały
2nd przeczekałbyś,
byś przeczekał
przeczekałabyś,
byś przeczekała
przeczekałobyś,
byś przeczekało
przeczekalibyście,
byście przeczekali
przeczekałybyście,
byście przeczekały
3rd przeczekałby,
by przeczekał
przeczekałaby,
by przeczekała
przeczekałoby,
by przeczekało
przeczekaliby,
by przeczekali
przeczekałyby,
by przeczekały
impersonal przeczekano by
imperative 1st niech przeczekam przeczekajmy
2nd przeczekaj przeczekajcie
3rd niech przeczeka niech przeczekają
passive adjectival participle przeczekany przeczekana przeczekane przeczekani przeczekane
anterior adverbial participle przeczekawszy
verbal noun przeczekanie

Further reading[edit]

  • przeczekać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • przeczekać in Polish dictionaries at PWN