rozczyn

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Deverbal from rozczyniać.

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

rozczyn m inan

  1. (cooking) leavening agent, sourdough
    Synonyms: zaczyn, zakwas chlebowy

Declension

[edit]
[edit]
verbs

Further reading

[edit]
  • rozczyn in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rozczyn in Polish dictionaries at PWN