rozmawiacz
Jump to navigation
Jump to search
Polish[edit]
Alternative forms[edit]
Etymology[edit]
From rozmawiać + -acz. First attested in 1588.[1]
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
rozmawiacz m pers
- (chiefly obsolete) conversationalist, conversation partner, interlocutor; talker
- Synonym: rozmówca
Declension[edit]
Declension of rozmawiacz
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | rozmawiacz | rozmawiacze |
| genitive | rozmawiacza | rozmawiaczy |
| dative | rozmawiaczowi | rozmawiaczom |
| accusative | rozmawiacza | rozmawiaczy |
| instrumental | rozmawiaczem | rozmawiaczami |
| locative | rozmawiaczu | rozmawiaczach |
| vocative | rozmawiaczu | rozmawiacze |
Related terms[edit]
adjectives
adverb
nouns
verbs
- mówić impf
- rozmówić pf, porozmawiać pf, rozmawiać impf
References[edit]
Further reading[edit]
- rozmawiacz in Polish dictionaries at PWN
- rozmawiacz in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego