ruuna
Jump to navigation
Jump to search
Estonian[edit]
Noun[edit]
ruuna
Finnish[edit]
Etymology[edit]
Borrowed from Swedish rune (“gelding”).
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
ruuna
Declension[edit]
Inflection of ruuna (Kotus type 10/koira, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | ruuna | ruunat | ||
genitive | ruunan | ruunien | ||
partitive | ruunaa | ruunia | ||
illative | ruunaan | ruuniin | ||
singular | plural | |||
nominative | ruuna | ruunat | ||
accusative | nom. | ruuna | ruunat | |
gen. | ruunan | |||
genitive | ruunan | ruunien ruunain rare | ||
partitive | ruunaa | ruunia | ||
inessive | ruunassa | ruunissa | ||
elative | ruunasta | ruunista | ||
illative | ruunaan | ruuniin | ||
adessive | ruunalla | ruunilla | ||
ablative | ruunalta | ruunilta | ||
allative | ruunalle | ruunille | ||
essive | ruunana | ruunina | ||
translative | ruunaksi | ruuniksi | ||
abessive | ruunatta | ruunitta | ||
instructive | — | ruunin | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Derived terms[edit]
Further reading[edit]
- “ruuna”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][1] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-03