soladaigh

Irish

Etymology 1

From solad +‎ -aigh.

Verb

soladaigh (present analytic soladaíonn, future analytic soladóidh, verbal noun soladú, past participle soladaithe)

1. (transitive, intransitive) to solidify

Conjugation

conjugation of soladaigh (second conjugation)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	soladaím	soladaíonn tú; soladaír†	soladaíonn sé, sí	soladaímid; soladaíonn muid	soladaíonn sibh	soladaíonn siad; soladaíd†	a sholadaíonn; a sholadaíos / a soladaíonn*; a soladaíos*	soladaítear
	past	sholadaigh mé; sholadaíos	sholadaigh tú; sholadaís	sholadaigh sé, sí	sholadaíomar; sholadaigh muid	sholadaigh sibh; sholadaíobhair	sholadaigh siad; sholadaíodar	a sholadaigh / ar sholadaigh*	soladaíodh
	past habitual	sholadaínn / soladaínn‡‡	sholadaíteá / soladaíteᇇ	sholadaíodh sé, sí / soladaíodh sé, s퇇	sholadaímis; sholadaíodh muid / soladaímis‡‡; soladaíodh muid‡‡	sholadaíodh sibh / soladaíodh sibh‡‡	sholadaídís; sholadaíodh siad / soladaídís‡‡; soladaíodh siad‡‡	a sholadaíodh / a soladaíodh*	sholadaítí / soladaít퇇
future		soladóidh mé; soladód; soladóchaidh mé†	soladóidh tú; soladóir†; soladóchaidh tú†	soladóidh sé, sí; soladóchaidh sé, sí†	soladóimid; soladóidh muid; soladóchaimid†; soladóchaidh muid†	soladóidh sibh; soladóchaidh sibh†	soladóidh siad; soladóid†; soladóchaidh siad†	a sholadóidh; a sholadós; a sholadóchaidh†; a sholadóchas† / a soladóidh*; a soladós*; a soladóchaidh*†; a soladóchas*†	soladófar; soladóchar†
conditional		sholadóinn; sholadóchainn† / soladóinn‡‡; soladóchainn†‡‡	sholadófá; sholadóchthᆠ/ soladófᇇ; soladóchthᆇ‡	sholadódh sé, sí; sholadóchadh sé, s토/ soladódh sé, s퇇; soladóchadh sé, s톇‡	sholadóimis; sholadódh muid; sholadóchaimis†; sholadóchadh muid† / soladóimis‡‡; soladódh muid‡‡; soladóchaimis†‡‡; soladóchadh muid†‡‡	sholadódh sibh; sholadóchadh sibh† / soladódh sibh‡‡; soladóchadh sibh†‡‡	sholadóidís; sholadódh siad; sholadóchadh siad† / soladóidís‡‡; soladódh siad‡‡; soladóchadh siad†‡‡	a sholadódh; a sholadóchadh† / a soladódh*; a soladóchadh*†	sholadófaí; sholadóchtha토/ soladófa퇇; soladóchtha톇‡
subjunctive	present	go soladaí mé; go soladaíod†	go soladaí tú; go soladaír†	go soladaí sé, sí	go soladaímid; go soladaí muid	go soladaí sibh	go soladaí siad; go soladaíd†	—	go soladaítear
	past	dá soladaínn	dá soladaíteá	dá soladaíodh sé, sí	dá soladaímis; dá soladaíodh muid	dá soladaíodh sibh	dá soladaídís; dá soladaíodh siad	—	dá soladaítí
imperative		soladaím	soladaigh	soladaíodh sé, sí	soladaímis	soladaígí; soladaídh†	soladaídís	—	soladaítear
verbal noun		soladú
past participle		soladaithe

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Further reading

• Ó Dónaill, Niall (1977) “soladaigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Adjective

soladaigh

1. inflection of soladach:
   1. masculine vocative/genitive singular
   2. (archaic or dialectal) feminine dative singular

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
soladaigh	sholadaigh after an, tsoladaigh	not applicable
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.