sprostowanie

Polish

Etymology

From sprostować +‎ -anie.

Pronunciation

• IPA^(key): /sprɔs.tɔˈva.ɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -aɲɛ
• Syllabification: spros‧to‧wa‧nie

Noun

sprostowanie n

1. (uncountable) verbal noun of sprostować
2. (countable) rectification, correction, refutation

Declension

Declension of sprostowanie

	singular	plural
nominative	sprostowanie	sprostowania
genitive	sprostowania	sprostowań
dative	sprostowaniu	sprostowaniom
accusative	sprostowanie	sprostowania
instrumental	sprostowaniem	sprostowaniami
locative	sprostowaniu	sprostowaniach
vocative	sprostowanie	sprostowania

Further reading

• sprostowanie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• sprostowanie in Polish dictionaries at PWN