starkować

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From s- +‎ tarkować.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /starˈkɔ.vat͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: star‧ko‧wać

Verb

[edit]

starkować pf (imperfective tarkować)

  1. (transitive, regional, cooking) to grate, to shred

Conjugation

[edit]
Conjugation of starkować pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive starkować
future tense 1st starkuję starkujemy
2nd starkujesz starkujecie
3rd starkuje starkują
impersonal starkuje się
past tense 1st starkowałem,
-(e)m starkował
starkowałam,
-(e)m starkowała
starkowałom,
-(e)m starkowało
starkowaliśmy,
-(e)śmy starkowali
starkowałyśmy,
-(e)śmy starkowały
2nd starkowałeś,
-(e)ś starkował
starkowałaś,
-(e)ś starkowała
starkowałoś,
-(e)ś starkowało
starkowaliście,
-(e)ście starkowali
starkowałyście,
-(e)ście starkowały
3rd starkował starkowała starkowało starkowali starkowały
impersonal starkowano
conditional 1st starkowałbym,
bym starkował
starkowałabym,
bym starkowała
starkowałobym,
bym starkowało
starkowalibyśmy,
byśmy starkowali
starkowałybyśmy,
byśmy starkowały
2nd starkowałbyś,
byś starkował
starkowałabyś,
byś starkowała
starkowałobyś,
byś starkowało
starkowalibyście,
byście starkowali
starkowałybyście,
byście starkowały
3rd starkowałby,
by starkował
starkowałaby,
by starkowała
starkowałoby,
by starkowało
starkowaliby,
by starkowali
starkowałyby,
by starkowały
impersonal starkowano by
imperative 1st niech starkuję starkujmy
2nd starkuj starkujcie
3rd niech starkuje niech starkują
passive adjectival participle starkowany starkowana starkowane starkowani starkowane
anterior adverbial participle starkowawszy
verbal noun starkowanie

Further reading

[edit]