stokoud

Dutch

Etymology

From stok (“cane, walking stick”) +‎ oud (“old”).

Pronunciation

• IPA^(key): /stɔkˈɑu̯t/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: stok‧oud

Adjective

stokoud (comparative stokouder, superlative stokoudst)

1. very old, ancient

Inflection

Declension of stokoud
uninflected	stokoud
inflected	stokoude
comparative	stokouder
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		stokoud	stokouder	het stokoudst het stokoudste
indefinite	m./f. sing.	stokoude	stokoudere	stokoudste
	n. sing.	stokoud	stokouder	stokoudste
	plural	stokoude	stokoudere	stokoudste
definite		stokoude	stokoudere	stokoudste
partitive		stokouds	stokouders	—

Related terms

• stekeblind
• stokdoof
• stokstil