strącenie

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: stracenie

Polish[edit]

Etymology[edit]

From strącić +‎ -enie.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /strɔnˈt͡sɛ.ɲɛ/
  • Rhymes: -ɛɲɛ
  • Syllabification: strą‧ce‧nie

Noun[edit]

strącenie n

  1. verbal noun of strącić

Declension[edit]

Declension of strącenie
singular
nominative strącenie
genitive strącenia
dative strąceniu
accusative strącenie
instrumental strąceniem
locative strąceniu
vocative strącenie

Further reading[edit]

Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=strącenie&oldid=76840858"