walić

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Proto-Slavic *valiti.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈva.lit͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -alit͡ɕ
  • Syllabification: wa‧lić

Verb

[edit]

walić impf (perfective walnąć)

  1. (intransitive) to pound (to strike hard, usually repeatedly, f.ex. light, gun, beating, bombs)
  2. (intransitive, of a heart) to pound, palpitate
    Synonyms: see Thesaurus:bić
  3. (transitive, colloquial) to drink (an alcoholic beverage)
  4. (reflexive with się, colloquial) to bang oneself
  5. (reflexive with się, colloquial) to go to sleep
  6. (transitive, colloquial) to place something somewhere
  7. (transitive, colloquial) to take something (a medicine, a drug, a cigarette etc.)
  8. (transitive, colloquial) to make something (a cigarette, a picture, a poo etc.)
    Nudziło jej się, więc walnęła se jeszcze jeden obrazek.She was bored so she made another picture.
  9. (intransitive, colloquial) to explode
  10. (intransitive, colloquial) to break

Verb

[edit]

walić impf

  1. (intransitive, colloquial) to stink (to have a strong bad smell)
  2. (intransitive, colloquial) to fall heavily (e.g. snow)
  3. (transitive, vulgar) to pound (to penetrate sexually, with vigour)
  4. (intransitive, colloquial) to move fastly and decidedly, also in a group
    Jan Kazimierz z całym wojskiem wali na Zbaraż.Jan Kazimierz with all the army is going to Zbaraż.
  5. (intransitive, colloquial) to not care about
  6. (reflexive with się, colloquial) (+ się, infinitive and imperative only) to go to hell, to get lost

Conjugation

[edit]
Conjugation of walić impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive walić
present tense 1st walę walimy
2nd walisz walicie
3rd wali walą
impersonal wali się
past tense 1st waliłem,
-(e)m walił
waliłam,
-(e)m waliła
waliłom,
-(e)m waliło
waliliśmy,
-(e)śmy walili
waliłyśmy,
-(e)śmy waliły
2nd waliłeś,
-(e)ś walił
waliłaś,
-(e)ś waliła
waliłoś,
-(e)ś waliło
waliliście,
-(e)ście walili
waliłyście,
-(e)ście waliły
3rd walił waliła waliło walili waliły
impersonal walono
future tense 1st będę walił,
będę walić
będę waliła,
będę walić
będę waliło,
będę walić
będziemy walili,
będziemy walić
będziemy waliły,
będziemy walić
2nd będziesz walił,
będziesz walić
będziesz waliła,
będziesz walić
będziesz waliło,
będziesz walić
będziecie walili,
będziecie walić
będziecie waliły,
będziecie walić
3rd będzie walił,
będzie walić
będzie waliła,
będzie walić
będzie waliło,
będzie walić
będą walili,
będą walić
będą waliły,
będą walić
impersonal będzie walić się
conditional 1st waliłbym,
bym walił
waliłabym,
bym waliła
waliłobym,
bym waliło
walilibyśmy,
byśmy walili
waliłybyśmy,
byśmy waliły
2nd waliłbyś,
byś walił
waliłabyś,
byś waliła
waliłobyś,
byś waliło
walilibyście,
byście walili
waliłybyście,
byście waliły
3rd waliłby,
by walił
waliłaby,
by waliła
waliłoby,
by waliło
waliliby,
by walili
waliłyby,
by waliły
impersonal walono by
imperative 1st niech walę walmy
2nd wal walcie
3rd niech wali niech walą
active adjectival participle walący waląca walące walący walące
passive adjectival participle walony walona walone waleni walone
contemporary adverbial participle waląc
verbal noun walenie

Derived terms

[edit]
nouns
verbs
verbs
[edit]
verbs

Further reading

[edit]
  • walić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • walić in Polish dictionaries at PWN