wykrzyknik

Polish

Etymology

From wykrzyknąć +‎ -nik.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɨkˈʂɨk.ɲik/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɨkɲik
• Syllabification: wyk‧rzyk‧nik

Noun

wykrzyknik m inan

1. exclamation mark, !
2. (linguistics, grammar) interjection, exclamation (part of speech)

Declension

Declension of wykrzyknik

	singular	plural
nominative	wykrzyknik	wykrzykniki
genitive	wykrzyknika	wykrzykników
dative	wykrzyknikowi	wykrzyknikom
accusative	wykrzyknik	wykrzykniki
instrumental	wykrzyknikiem	wykrzyknikami
locative	wykrzykniku	wykrzyknikach
vocative	wykrzykniku	wykrzykniki

Further reading

• wykrzyknik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wykrzyknik in Polish dictionaries at PWN