yargıç

Turkish

Etymology

yar- (“to split”) +‎ -gıç.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Noun

yargıç (definite accusative yargıcı, plural yargıçlar)

1. judge

   Synonym: hâkim

Declension

Inflection
Nominative	yargıç
Definite accusative	yargıcı
	Singular	Plural
Nominative	yargıç	yargıçlar
Definite accusative	yargıcı	yargıçları
Dative	yargıca	yargıçlara
Locative	yargıçta	yargıçlarda
Ablative	yargıçtan	yargıçlardan
Genitive	yargıcın	yargıçların