rozstanie

Polish

Etymology

From rozstać +‎ -anie.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɔsˈsta.ɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -aɲɛ
• Syllabification: roz‧sta‧nie

Noun

rozstanie n

1. verbal noun of rozstać
2. breakup, parting, separation (termination of a friendship or a romantic relationship)

   Synonym: rozłąka

3. separation (moment when someone is parted from someone else)

   Synonym: pożegnanie

Declension

Declension of rozstanie

	singular	plural
nominative	rozstanie	rozstania
genitive	rozstania	rozstań
dative	rozstaniu	rozstaniom
accusative	rozstanie	rozstania
instrumental	rozstaniem	rozstaniami
locative	rozstaniu	rozstaniach
vocative	rozstanie	rozstania

Related terms

verbs

• rozstać pf
• rozstawać impf

 

Further reading

• rozstanie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rozstanie in Polish dictionaries at PWN